Przedmowa
Tarot jest systemem symboli, kt�rych los potoczył się niestety tak, że zbyt często był utożsamiany z wr�żeniem. W zestawieniu z czytaniem z fus�w i innymi jarmarcznymi rozrywkami nigdy nie cieszył się wysokim poważaniem. Tylko niewielka garstka ludzi zadawała sobie czasami trud, by poszukiwać i dochodzić głębszego sensu symboliki Tarota. Jednak we wszystkich czasach karty były tak potępiane, że dociekliwe umysły tylko się ośmieszały pr�bując poddać je analizie, a nawet i dziś jest dość ryzykowne zajmowanie się nimi na poważnie.
Dlatego znamy tylko płytkie podłoże archetypowej prawdy płynącej z Tarota, a twierdzenie, że w kartach tkwi życiowa mądrość, wywołuje u większości ludzi tylko pełen politowania śmiech, w najlepszym razie – zdziwienie.
W odr�żnieniu od astrologii, mającej za sobą 5000 lat tradycji – uprawianej gł�wnie przez elitę w ciągu ostatnich 200-300 lat – nic konkretnie nie wiadomo nam o Tarocie. Niekt�rzy twierdzą, że Tarot jest r�wnie dawnym systemem, kt�ry pojawił się w Europie na początku XIV wieku, opisującym prastarą tajemniczą tradycję kart sięgającą korzeniami Indii lub starożytnego Egiptu, pozostaje do dziś niezbyt przekonywującą informacją. Arthur Edward Waite, wielki znawca tej tematyki, kt�ry na początku XX wieku opracował popularną do dziś talię kart Tarota, stwierdził przy tym kategorycznie: „Nie ma żadnej autentycznej historii Tarota sprzed XIV wieku”.*
*Arthur Edward Waite, „Der Bilderschlűssel zum Tarot”.
Historia astrologii jest oczywiście znacznie bogatsza. Jej korzenie sięgają aż do babilońskich czas�w. Podobnie, jak w przypadku wyroczni chińskiej I Cing. Wiadomo, że zajmował się nią wielki Konfucjusz i mądrość tej książki, kt�rą zalicza się do najstarszych książek ludzkości, uzupełnił o swoją własną interpretację. Ten tekst, odkryty potem na nowo i przetłumaczony przez cenionego sinologa Richarda Wilhelma, fascynował wielkie umysły takie jak: Carl Gustaw Jung, Herman Hesse, Marie-Louise de Franz i lama Angarika Gowinda, kt�rzy – jak i wielu innych – potrafili docenić niewyczerpaną mądrość tego dzieła.
Zadajmy sobie pytanie, dlaczego tak łatwo fascynujemy się czymś, co przychodzi do nas bardzo łatwo albo jest po prostu egzotyczne, zamiast zająć się poważnie tematem, kt�ry z wielorakich przyczyn włożono do rynsztoka. Zapewne, Tarot byłby nie pierwszym skarbem, kt�ry narodził się z brudu ulicy. Niech ta książka posłuży jako dow�d na to.
Decydujący impuls do tej pracy zawdzięczam Amerykance Sallie Nichols, jungowskiej psycholog głębi, kt�rej książka „Jung i Tarot”* trafiła do mnie przed wieloma laty i zwr�ciła uwagę na mitologiczne tło kart Tarota. Dzięki niej zrozumiałem, jak w Tarocie droga bohatera przybiera konkretne kształty. Dlatego jestem jej za to bardzo wdzięczny. Podr�ż, w kt�rą wtedy wyruszyłem, pochłonęła mnie i od tego czasu już nie opuściła. W 22 kartach Wielkich Arkan�w widzę archetypowe symbole na drodze życia ludzi i głębiej je rozumiem. To należy do najbardziej wzbogacających doświadczeń mojego życia.
Hajo Banzhaf
Przedmowa
1. Czym jest Tarot? Pochodzenie, struktura i symbolika kart.
2. Jak korzystać z tej książki?
3. Pochodzenie i znaczenie mitu o drodze bohatera.
4. Głupiec. Bohater opowieści
5. Mag i Najwyższa Kapłanka. Niebiańscy rodzice
5.1. Niebiański ojciec
5.2.Niebiańska matka
6. Cesarzowa i Cesarz. Ziemscy rodzice
6.1. Ziemski ojciec
6.2. Ziemska matka
7. Niebiańscy i ziemscy rodzice
8. Papież. Dorastanie bohatera
9. Kochankowie. Decyzja
10. Rydwan. Początek podr�ży
11. Sprawiedliwość. Dojrzewanie
12. Eremita. Prawdziwe imię
13. Koło fortuny. Powołanie
14. Moc. Hybryda lub pomocne zwierzę
15. Wisielec. Wielki kryzys
16. Śmierć. Zejście do Podziemnego Kr�lestwa
17. R�wnowaga. Przewodnik dusz
18. Diabeł. Kr�lestwo Cieni
19. Wieża. Dramatyczne wyzwolenie
20. Gwiazda. Źr�dło Żywej Wody
21. Księżyc. Podstępne pułapki
22. Słońce. Powr�t do światła lub pogodzenie się
23. Sąd Boży. Uzdrowienie
24. Świat. Raj odnaleziony
Bibliografia
Spis ilustracji
Notka o autorze
Droga Tarota - Hajo Banzhaf
